Verimlilik politikası kapsamının zayıflaması ve düşük enerji fiyatları nedeniyle küresel enerji verimliliğindeki iyileşmeler 2017 yılında önemli ölçüde yavaşladı. Küresel enerji yoğunluğu 2017’de yüzde 1,7 oranında azalarak, yüzde 2,3 olan son üç yıllık ortalamanın altında kaldı.
Ekonomik çıktı başına tüketilen enerji olarak tanımlanan küresel enerji yoğunluğu, yirmi yıldır azalmaktadır. Ancak 2017’de düşüş oranı yavaşladı. 2017’de golabal enerji yoğunluğu yüzde 1,7 oranında azaldı. Bu, yüzde 2,3 olan son üç yıllık ortalamanın altında kaldığını ve Paris Anlaşması şartlarının yarısını sağladığını gösteriyor.
Enerji yoğunluğu, karbon emisyonlarının iki sürücüsünden biridir. Diğeri ise tüketilen enerji birimi başına salınan CO2 olarak tanımlanan karbon yoğunluğudur. Küresel karbon yoğunluğu 2017 yılında 2016 yılına göre daha az geriledi.
Bununla birlikte, 2017 yılında enerji talebinin enerji yoğunluğundaki yavaşlama, yüksek ekonomik büyümenin etkisine karşı koymak için yeterli değildi. Bu durum, 2017 yılında küresel enerji kaynaklı karbon emisyonlarındaki artışa neden oldu.
Enerji yoğunluğu iyileştirmelerinde bu yavaşlamanın nedenlerini anlamak, küresel karbon emisyonlarının gelecekteki yönünü anlamak için çok önemlidir.
Enerji verimliliğini hedefleyen politikaların kapsamı son yıllarda giderek artmaktadır. Zorunlu enerji politikasına tabi tutulan son enerji tüketiminin oranı 2016’da yüzde 31,5’e ulaştı.
Bir diğer önemli unsur da bu politikaların sıkılığıdır. Politika sıkışıklığı da 2016 yılında sadece yüzde 0,3′ artarak yavaşlama gösterdi. Hükümetler, enerji verimliliğine stratejik bir yaklaşım getirme çabalarını, uzun vadeli enerji geçiş planlarının temeli olarak sabitleyerek ve düzenlemelere, standartlara ve piyasaya dayalı politikalara dengeli bir yaklaşım izleyerek çabalarını ikiye katlamak zorundadırlar.
